เฮลโหลสายวิ่งทั้งหลาย ทั้งนักวิ่งหน้าเก่าและหน้าใหม่เลยน้า วิ่งชิล วิ่งสปิ้น วิ่งป่าราบ วิ่งไปหาไรกิน … ได้หรอ ?
เอาเป็นว่าไม่ว่าจะหน้าเก่าหน้าใหม่เราก็เริ่มต้นและรักในสิ่งเดียวกันเนอะ เชื่อว่ากว่าเราจะเริ่มต้นวิ่ง จนเป็นไลฟ์สไตล์ฟิตๆในทุกวันนี้ มันก็ใช้เวลาและจะต้องมีเรื่องราวพีคๆเหล่านี้ ที่จะมานำเสนอให้ไปนึกย้อนอดีตกันวันวานกัน
มาเริ่มย้อนดูเรื่องพีคๆฮาๆที่เราเคยผ่านจุดนั้นกันว่ามีข้อไหนกันบ้าง
1.ตกลงว่าจะวิ่งไปพร้อมกัน ถึงเวลาวิ่งตัวปลิวเลย
เชื่อทุกคนต้องเคยมีโมเม้นพาเพื่อนไปวิ่งแก้เหงา หรืออยากให้เขาสุขภาพไปด้วยกันบ้าง ใช้มั้ย? แต่พอไปถึงสนามวิ่งจริงๆเท่านั้นแหละ แรกๆก็ยังวิ่งอยู่ด้วยกัน สักพักปล่อยเกาะตัวใครตัวมันเฉยเลยเพือนจ๋า
2.วิ่งว่าหนักแล้วนะ กินหนักกว่าวิ่งอีก
ฮึ้ย ข้อนี้ห้ามไม่ได้จริงๆ ไม่มีใครไม่เคยหรอกที่หลังจากซ้อมวิ่งมาหนักหน่วงหลายกิโลแล้วยังกินเฮลตี้ตลอด มันคงจะมีบ้างที่วิ่งเสร็จแล้วลากกันไปกินบุฟเฟ่ชาบู อู้หูมันฟินมากจริงๆเนอะ
3.งอแงไม่ลุกไปวิ่ง
เอ้อ มันมีนะที่ลงงานวิ่งไปแล้ว แต่พอถึงกำหนดวันวิ่งร่างพัง งอแงไม่ยอมลุกออกจากเตียงมาวิ่ง ใครเป็นบ่อยๆบอกมาเดี๋ยวนี้นะ
4.วิ่งไม่แรง พร๊อบแพงไว้ก่อน
นอกจากจะมือถือที่เอาไว้ฟังเพลงชิล อันนี้คงเป็นสไตล์นักวิ่งสายสุขภาพเนอะ วิ่งชิลๆ แต่พร๊อบรองเท้า นาฬิกาจับเพซ สายคาดเอวนู้นนี่นั้นเป็นอุปกรณ์ที่ต้องมีสัพพอร์ทครบเซทก่อนออกจากบ้านแทบทุกคน
5.กางเกงชั้นในบาด เจ็บแสบแปล๊บๆ
อันนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าทั้งชายและหญิงเลยก็ว่าได้ที่… สำหรับผู้ชายชั้นในที่ใช้วันจริงดันรัดแน่นมากจนเกินไปเวลาเดินก็ไม่รู้หรอก แต่เวลาวิ่งนี่สิ แล้วอันลืมทาวาสลีน ก็อดทนแสบกันไปกว่าจะถึงเส้นชัย
ส่วนคุณผู้หญิงก็มีนะโมเม้นนี้เวลาลืมใส่ซับใน หรือซับในแน่นเกินไปก็อ่ะ เป็นเหมือนกันจ้า น่าเศร้าใจจริงๆเนอะเรื่องนี้กว่าจะวิ่งจนหมดระยะต้องมีร้องโอดโอยกันมั่งล่ะ
6.รูปโดนคนอื่นบัง
ไปงานวิ่งทั้งทีไม่มีรูปไม่ได้เลยนะ กล้องตั้งเยอะแยะมันต้องมีไปอวดกันบ้างสิ วิ่งๆอยู่เจอกล้องล่ะก็รอช้าอยู่ใน วิ่งเข้าหากล้องแบบไม่มีรอเลยจ้าแบบไม่รีรอ ยิ้มเห็นฟันชูสองนิ้วมาแต่ไกล เอ้ารูปออกมาเป็นคนอื่นไปได้ เซ็งไปตามๆกัน รูปก็หายากซะเหลือเกิน
7.จำกำหนดวันวิ่งผิด
เคยมั้ยจำวันผิด ช่วงแรกๆบางทีนักวิ่งหน้าใหม่ก็มีงงๆกับวันเวลา แบบกำหนดงานวิ่งส่วนใหญ่จะวิ่งเช้ามืด มีความสับสนในระดับนึงไม่รู้เป็นของวันไหน มึนงงไปเลยจ้า พอผ่านงานแรกๆมาก็ชินกันไปเอง