เดี๋ยวนี้คนเรา “รู้หน้าไม่รู้ใจ” ทำงานด้วยกันวันแรกๆ ยังดูดีพอหลายๆ วันเข้ากลับกลายเป็นอีกแบบ ทำให้คนที่ต้องร่วมงานด้วยต้องไม่อยากทำงานด้วยกัน นั่นสิต้องเป็นคนแบบไหนกันนะที่หลายๆ คนถึงกับเซย์โนวไม่อยากร่วมงานด้วย มาส่องกันดีกว่าว่าในออฟฟิศของทุกคนมีหรือเปล่า? พูดมากกว่าทำ ใครๆ ก็คงไม่ชอบคนที่เก่งแต่พูด พูดว่าทำได้ สบายมาก พูดขู่ไว้ก่อน ว่าถ้าทำออกมาแล้วงานจะดีมากๆ แต่สุดท้าย…ก็ไม่ทำ กลายเป็นว่าคนที่เงียบๆ ทำออกมาได้ดีกว่า “ไม่พูดเยอะเจ็บคอ” ไม่มีน้ำใจ จิตอาสา บางงานอาจจะต้องการคนมาช่วยเสริมทัพ นั่นหมายความว่ากำลังมองหา “จิตอาสา” ที่มาทำงาน เพื่อส่วนรวม ไม่หวังผลหรือรางวัลใดๆ แต่บางครั้งเมื่อเราร้องขอความช่วยเหลือแต่เขาคนนั้นกลับอ้างว่าไม่สะดวก ทั้งที่รู้ว่าไม่ได้ยุ่งอะไร แบบนี้หากทำงานด้วยกันบ่อยๆ ก็ไม่ดีเหมือนกัน จู้จี้ จุกจิก เคยเจอหรือเปล่าคนที่ชอบบ่น ทักโน้น ทักนี่ จนกลายเป็นจู้จี้ จุกจิก ทำให้เกิดความรำคาญ จนไม่อยากจะร่วมงานด้วยกันแล้ว หากเขาจู้จี้งานตัวเองไม่เท่าไหร่ แต่บางทีก้าวก่ายมาถึงงานของเราด้วย ยิ่งทำให้หงุดหงิดไปอีก ทางที่ดีควรคุยกันให้เข้าใจเพื่อหาทางออกที่ดีของทั้งสองฝ่าย ชอบดูถูกเพื่อนร่วมงาน “เธอทำไม่ได้หรอก” “งานนี้ไม่ค่อยเหมาะกับนายเท่าไหร่” เป็นคำพูดสบประมาทที่ฟังแล้วพาอารมณ์ขึ้น จนทำให้คนๆ นั้นเสียความมั่นใจไปเลย ซึ่งการกระทำแบบนี้ไม่ต่างจากการดูถูกเพื่อนร่วมงานด้วยกันเลย หากทำงานด้วยกันเป็นกลุ่มอย่างน้อยควรเคารพการตัดสินใจของทุกคน และเชื่อมั่นเพื่อนในทีมเพื่องานออกมาดีที่สุด เห็นแก่ตัว คงไม่มีใครชอบคนเห็นแก่ตัวหรอกใช่ไหมเพราะหากเพื่อนร่วมงานเจอคนแบบนี้เข้าอาจจะไม่อยากร่วมงานด้วยกันอีกเลย ไม่รู้จักหน้าที่ตัวเอง อยากช่วยเหลือกันก็เข้าใจนะ แต่บางทีหน้าที่ที่คุณทำอยู่มันดีพอแล้วหรือยัง ท่านพุทธทาส เคยสอนว่า “หน้านอกบอกความงาม หน้าในบอกความดี หน้าที่บอกความสามารถ หน้านอกแต่งให้พอดี หน้าในและหน้าที่แต่งให้มากๆ” ไม่ฟังใคร เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ เหตุการณ์เหล่านี้มักเกิดขึ้นในที่ประชุม หรือช่วงเวลาที่ต้องการหาข้อสรุปร่วมกัน แต่หากมีคนที่ไม่ฟังใคร แล้วยึดความคิดตัวเองเป็นใหญ่อยู่ด้วย จะทำให้ข้อสรุปไม่ได้มาจากส่วนรวม แล้วบรรยากาศก็เสีย หากคุณลดความยึดติดความตัวเองลงมาหน่อย เปิดใจรับฟังมากกว่านี้ จะทำให้เพื่อนร่วมงานเข้าใจมากขึ้น ขี้อวด ขี้โม้ คนแบบอื่นว่าสุดทนแล้วนะ มาคนที่ชอบคุยโม้ โอ้อวด ยิ่งทำให้ไม่อยากคุยด้วยจริงๆ ยิ่งช่วงไหนหล่อนไปเที่ยวมาหรือว่าซื้อใครซื้อของให้ ก็ไม่จำเป็นต้องอวดมากก็ได้ บางทีเพื่อนร่วมงานไม่ได้อิจฉาหรอกนะ แต่ว่ามั่นไส้ต่างหาก (มาถึงข้อนี้แล้วผู้เขียนอารมณ์ขึ้น 5555) นั่นเพราะการโอ้อวดเรื่องตัวเองมากเกินไปอาจจะทำให้เพื่อนร่วมงานรู้สึกรำคาญได้ทางที่ดีอวดให้พอประมาณหรือสังเกตก่อนว่าเพื่อนร่วมงานมีไลฟ์สไตล์เดียวกับเราหรือเปล่า ที่อ่านมาทั้งหมดนี้เพื่อนๆ เข้าข่ายข้อไหนกันบ้างเอ่ย? หากเจอให้รีบปรับเปลี่ยนตัวเองเลยนะคะ เพื่อที่จะร่วมงานกับทุกคนได้อย่างสบายใจไม่ต้องโดนนินทาหลับหลัง ^^
