เบื่อตัวเองที่มีนิสัยชอบผัดวันประกันพรุ่ง จนส่งผลให้แพลนที่วางไว้ไม่เคยจะสำเร็จ อยากจะเปลี่ยนนิสัยนี้ของตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้สักที เพราะ ‘เดี๋ยวค่อยทำ’ มันเป็นคำฮิตติดปากไปแล้ว พอมีใครใช้ให้ทำอะไรก็จะตอบว่าเดี๋ยวออกมาโดยอัตโนมัติ แค่ปากพูดอย่างเดียวไม่เท่าไร แต่ถ้าการกระทำมันเป็นไปด้วยนี่สิปัญหาใหญ่เลยนะ สำหรับคนฟังแค่ได้ยินคำว่าเดี๋ยวออกมาจากปากคนที่เราใกล้ชิดสนิทสนมก็เกิดความรู้สึกรำคาญใจขึ้นมาแล้ว จะเอ่ยปากเตือนก็กลัวจะผิดใจกันไปอีก ความจริงแล้วคนตอบต้องถามตัวเองก่อนว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราได้แต่บอกว่าเดี๋ยว อาจจะเป็นเพราะเรากำลังพะวงกับสิ่งที่จะทำอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่อยากเป็นคนแบบนี้แล้ว วันนี้เราเลยจะมาแนะนำ 5 วิธีคิดเมื่อมีความรู้สึกขี้เกียจขึ้นมากระทันหัน คนอื่นพร้อมแซงหน้าเราตลอดเวลา เวลาชีวิตของมนุษย์มีเท่าๆ กัน แต่คนที่ใช้เวลาได้คุ้มค่าที่สุดเท่านั้นจะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จ หากมีความรู้สึกว่าตนเองขี้เกียจเหลือเกินให้คิดไว้เสมอว่า คนอื่นๆ ก็ขี้เกียจเหมือนกันแต่จะมีใครบ้างล่ะที่จะหยุดพักเหมือนเรา การที่เราให้คำว่าเดี๋ยวค่อยทำมามีอิทธิพลกับการใช้ชีวิตก็ต้องยอมรับไว้ก่อนเลยว่าเราจะไม่มีวันตามคนอื่นๆ ทัน โลกที่เปรียบเหมือนลู่วิ่งนี้ถ้าเราหยุดพักเพียงชั่วครู่เดียว คนอื่นๆ ก็นำหน้าเราไปหลายก้าวแล้ว ฉะนั้นให้คิดทุกวินาทีว่าคนอื่นพร้อมที่จะแซงหน้าเราเสมอเมื่อสบโอกาส เพราะใครๆ ก็ชอบการแข่งขัน อย่าให้นิสัยที่คอยเบรกความต้องการมารั้งให้เราเป็นคนไม่เอาไหน แต่การทำทุกอย่างด้วยความจริงจังอาจทำให้ความสุขของการใช้ชีวิตหายไป ฉะนั้นค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า รอแล้วได้อะไร นอกจากงานที่มากขึ้น และความไว้ใจที่ลดลงก็ไม่มีอะไรที่เราจะได้รับอีกเมื่อเราผัดทุกๆ อย่างออกไป การที่เราได้รับมอบหมายหน้าที่ให้รับผิดชอบอะไรสักอย่างแต่เราก็เลือกที่จะยังไม่ทำ ณ เวลานั้น คนที่มอบหมายให้ก็ต้องมีความรู้สึกเคืองใจบ้างแหละถ้าได้ยินคำว่าเดี๋ยวค่อยทำออกมาจากปากคนที่เราเชื่อใจ ทำไมเราต้องรอเวลาไปอย่างไร้ประโยชน์ เมื่อเป็นแบบนี้ลองเปลี่ยนมาคิดอีกมุมหนึ่งว่าเราจะรอไปเพื่ออะไรเพราะสุดท้ายผลลัพธ์ก็เหมือนกันหมด การรอต่อไปเรื่อยๆ นอกจากจะไม่ช่วยให้งานนั้นเสร็จแล้ว ยังทำให้คนที่สั่งเกิดความหงุดหงิดอีกด้วย ดังนั้นหยุดรอแล้วลงมือทำไปเลย คนที่ได้ประโยชน์สูงสุดยังไงก็เป็นเรา การลงมือทำสิ่งต่างๆ แน่นอนว่าต้องมีสิ่งตอบแทนให้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นคำขอบคุณ หรือความรู้สึกดีๆ ที่คนตรงข้ามมีให้ สุดท้ายผลสะท้อนก็กลับมาหาเรา การที่เราจะคิดว่าคนที่ได้ประโยชน์สูงสุดยังไงก็เป็นเราไม่ใช่เรื่องผิดเลย เพราะสุดท้ายการที่เราได้ลงมือทำโดยไม่มีการบอกปัดหรือผัดใดๆ สิ่งที่เราจะได้รับกลับมาก็จะมีแต่สิ่งดีๆ ประโยชน์สูงสุดก็จะตกเป็นของเราในอนาคตแน่นอน พอกไว้เท่าไรสุดท้ายก็ต้องทำอยู่ดี เวลามีงาน มีการบ้าน หรืออะไรก็ตามที่ต้องทำ เรามักจะชอบคิดว่ามีเวลาอีกเยอะเดี๋ยวค่อยทำก็แล้วกัน จนงานต่างๆ พอกพูนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้จบ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำมาปั่นอีกทีตอนวันสุดท้าย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปอาจกลายเป็นนิสัยที่แก้ไม่หายแน่ๆ ลองเปลี่ยนมาคิดว่าถึงเราจะบอกว่าเดี๋ยวค่อยทำยังไง สุดท้ายเราก็ต้องทำอยู่ดี รู้อย่างนี้จะยื้อเวลาไปเพื่ออะไรทำไปเลยจะดีกว่านะ วันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต เวลามีงานเข้าหรืออะไรก็ตามที่ต้องทำถ้าไม่ด่วนจริงๆ เรามักจะชอบคิดขึ้นมาว่าเดี๋ยวค่อยทำแล้วกัน ยังไงก็มีเวลาอีกตั้งหลายวันแต่สุดท้ายก็ได้มาทำตอนใกล้ส่งทุกที นิสัยแบบนี้มักจะเกิดขึ้นบ่อยๆ เมื่อตอนที่เรามีอาการขี้เกียจ เบื่อ หรือเหนื่อยขึ้นมา แล้วถ้าวันพรุ่งนี้ไม่มีแล้วล่ะงานนั้นจะเป็นอย่างไร เมื่อเราเบื่อกับการบอกผัดไปเรื่อยๆ แบบนี้ ลองคิดว่าวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิตดูสิ ไฟที่เคยมอดอาจลุกโชนขึ้นมาก็ได้ การที่เราทำสิ่งต่างๆ โดยคิดว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต จะทำให้เราไม่กลับมาเสียใจทีหลังเมื่อทำมัน เพราะเราจะทำงานนั้นอย่างเต็มความสามารถ คำพูดที่ชอบบอกว่าเดี๋ยวค่อยทำ คือนิสัยเบสิกอันดับแรกที่จะทำให้กลายเป็นคนที่ชอบผัดวันประกันพรุ่ง ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งที่พูดจะทำให้เกิดอะไรขึ้นในอนาคตแต่ก็ยังพูด การเป็นคนมีนิสัยชอบผัดไปเรื่อยๆ อาจส่งผลให้เกิดความไม่มั่นใจในความสามารถของตัวเอง และอาจหมดความน่าเชื่อถือต่อคนรอบข้างได้ แน่นอนว่าใครๆ ก็ต้องเคยผัดวันประกันพรุ่ง แต่อย่าทำให้ติดเป็นนิสัยล่ะ เพราะผลที่ตามมาไม่สวยงามอย่างที่คิดหรอก
