เสื้อผ้าเต็มตู้ แต่ไม่รู้จะใส่อะไรดี เชื่อว่าหลายคนเคยมีความรู้สึกแบบนี้ แม้จะมีหลายตัวที่ยังไม่ได้ใส่ แต่ถ้าคอลเลคชันใหม่ออกมา ของมันก็ต้องมี! เรากำลังไล่ตามเทรนด์และคนรอบข้าง จนทิ้งตัวเองไว้ข้างหลังหรือเปล่า ลองมารู้จักกับ Minimalism การลดสิ่งของต่างๆที่ไม่จำเป็น เพื่อความสุขที่มากขึ้นกัน หากใครเคยดู Minimalism : A Documentary About the Important Things ก็คงรู้จัก Joshua Fields Millburn และ Ryan Nicodemus อดีตนักธุรกิจอนาคตไกล ที่ตัดสินใจลาออกและเดินทางทั่วอเมริกาเป็นเวลา 10 เดือน ด้วยรถหนึ่งคัน กับกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กอีกหนึ่งใบ เพื่อเล่าเรื่องความเป็น Minimalism หรือการใช้เฉพาะสิ่งที่จำเป็น ซึ่งเป็นของที่มีคุณค่าทุกชิ้น อะไรคือแรงจูงใจที่ทำให้พวกเขาตัดสินใจเลือกเดินเส้นทางของความเป็น Minimal มาดูกัน ไม่ใช่ความสุดโต่ง แต่เป็นความสำคัญ หลายคนเข้าใจคำว่า Minimal ว่าหมายถึงการกระทำที่โละทิ้งทุกสิ่งอย่างสุดโต่ง รถห้ามมี ทีวีก็ไม่ได้ เปล่าเลย ที่จริงแล้ว เราจะมีเยอะเท่าไหร่ก็ได้ตราบที่เราต้องการ แต่ทุกสิ่งนั้นจะต้องมีคุณค่า เมื่อกลับมามองแบบนี้ จึงเป็นสาเหตุว่าของกระจุกกระจิกจึงไม่ค่อยได้ผ่านเข้ารอบท้ายๆ จนมาอยู่ที่ห้องของชาวมินิมอลได้สักเท่าไร แต่ปัญหาก็คือ ยิ่งมีของเยอะมากเท่าไหร่ ความสำคัญของสิ่งนั้นจะดูเหมือนลดลงด้วย ทำให้เมื่อดูจริงๆ แล้ว หากไม่นับสิ่งที่รักมากที่สุด นอกเหนือจากนั้น เราจะรู้สึกเสียดายอีกเพียงแค่ครั้งเดียว คือห้าวินาทีหลังจากที่ทิ้ง แล้วจะไม่รู้สึกอะไรอีกเลย ดังนั้นขอแค่ต้องกล้าที่จะลองทิ้งสักครั้ง เท่านั้นเอง ข้อดีไม่ได้มีแค่เท่ ดูเผินๆ จะเหมือนกับว่าข้อดีที่เด่นมากของการเป็นมินิมอลคือความเท่แบบเรียบง่ายที่แหวกแนว แต่ความจริงแล้วมีมากกว่านั้น ในแง่ของจิตใจ การเป็นมินิมอลจะทำให้เราได้รับความสุขแบบยาวนานมากยิ่งขึ้น เพราะสิ่งของที่มีอยู่คือสิ่งของที่คุณค่าและใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ และยังสอนให้เราเป็นอิสระจากการยึดติดสิ่งต่างๆ เพราะมื้อเย็นในวันนั้น ก็ลืมสิ่งนั้นไปซะสนิท ส่วนทางด้านวัตถุ การเป็นมินิมอลทำให้เราประหยัดเงินได้มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จนสามารถนำเงินส่วนที่จะซื้อของไปทำอย่างอื่นได้ ไม่ว่าจะเป็นการท่องเที่ยว ลงทุน หรือเก็บออม เพราะของทุกอย่างเราไม่จำเป็นต้องมี ปล่อยให้อยู่ที่ร้านโชว์อย่างนั้นแหละ ดีแล้ว เริ่มต้นเป็นชาวมินิมอลกันได้ง่ายๆ เกริ่นมาซักพัก เชื่อว่าหลายคนอยากเดินเข้าสู่เส้นทางของมินิมอล เรามาดูกันดีกว่าว่าการเข้าลัทธินี้ ต้องทำอย่างไรบ้าง จัดของที่เรามีให้เป็นหมวดหมู่ หลังจากจัดเสร็จ เราจะพบว่ามีของที่ไม่เหมือนกัน แต่สามารถใช้ทดแทนกันได้เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นรองเท้าแตะหลายประเภท สมุดที่เก็บไว้หลายปี หรือเครื่องเขียนที่หมึกแห้งเเล้วเเห้งอีก และมีเยอะมากจนไม่รู้ตัว เรียงลำดับความสำคัญจากที่เราต้องใช้มากไปน้อย บางอย่างอาจจะเป็นคอลเลคชันหายากที่ตามหามานาน ถ้าเป็นอย่างหรือสองอย่างยังพออนุโลมได้ แต่ขึ้นชื่อว่าของที่รักมากที่สุดจริงๆ ไม่ควรมีเกิน 3-4 อย่าง ไม่อย่างนั้นน่าจะเป็นความเสียดายมากกว่า ลองคิดทบทวนว่าสิ่งนี้เราไม่ได้แตะหรือเห็นความสำคัญมากกว่าหนึ่งเดือนแล้วหรือยัง ค่อยๆ กำจัดสิ่งที่จำเป็นต่อเราน้อยที่สุด ด้วยการบริจาค ส่งต่อให้คนที่ต้องการมากกว่า หรือทิ้ง ไม่จำเป็นต้องทำทีเดียวทั้งหมด สามารถทำเป็นโอกาสเดือนละครั้งได้ หลังจากที่กำจัดแล้ว ไม่เพียงแต่ห้องจะดูโล่งสบาย แต่ใจเราก็จะโล่งสบายจากการปล่อยวางเช่นเดียวกัน ไม่ซื้อสิ่งที่ไม่ตอบโจทย์การใช้ชีวิตของเรา ในโลกเทคโนโลยีเข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตของเราเกือบตลอดเวลา จึงตามมาด้วยการโฆษณาแทบจะตลอดเวลาเช่นเดียวกัน ทำให้รู้สึกว่าต้องมีของทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีเทรนด์ต่างๆเกิดขึ้นและเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และเป็นสิ่งสำคัญมากที่ต้องมีให้ครบทุกคอลเลคชัน แต่อย่าลืมว่าบางครั้งสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ความสุขของตัวเอง แต่เป็นความสุขของคนอื่น (หรือคนอื่นสร้างขึ้นว่าเป็นความสุขของเรา) ลองหันกลับมาตั้งคำถามกับตัวเอง สิ่งไหนที่ควรซื้อและจำเป็นสำหรับเราจริงๆ และทำตามคำตอบที่ได้รับ หลังจากนั้นจะพบว่าเราซื้อสิ่งของน้อยลงจนน่าประหลาดใจ และใช้สิ่งที่มีอย่างทะนุถนอมมากยิ่งขึ้น เพราะทุกสิ่งที่เรามีอยู่ ล้วนมีความสำคัญและใช้งานได้จริง ที่มา The Minimalist Vegan
