ท่ามกลางกระแสข่าวลือว่าห้างพาต้าปิ่นเกล้า ประกาศปิดห้างแล้ว พร้อมขายไปด้วยจำนวนเงิน 2,000 ล้านบาท ปรากฎว่าทางห้างได้ประกาศแล้วว่าข่าวนั้นไม่เป็นจริง และยังเปิดให้บริการอยู่ทุกวันดังเดิม แม้จะมีผู้เข้ามาใช้บริการห้างพาต้า น้อยมาเมื่อเทียบกับห้างใกล้เคียง แต่พาต้า ถือเป็นห้างในตำนานของฝั่งธนฯ ที่ยังมีลมหายใจอยู่และเอกลักษณ์สำคัญของพาต้า ก็คือสวนสัตว์ ที่ก็ยังคงเปิดให้บริการอยู่ เราจะพาไปดูว่าสวนสัตว์พาต้าในวันนี้…เปลี่ยนไปแค่ไหน บรรยากาศเหมือนหลุดไปปี 2526 สวนสัตว์พาต้า เปิดให้บริการครั้งแรกเมื่อปี 2526 ตั้งอยู่ชั้น 6 และชั้นดาดฟ้า บรรยากาศภายในของสวนสัตว์พาต้า ด้านในยังคงบรรยากาศสร้างเดิมทั้งกลิ่นอายของความเก่า เห็นโครงสร้างของห้างสมัยก่อนได้ชัดเจนคือเพดานไม่สูง ไม่มีลูกเล่นที่หวือหวาในเชิงสถาปัตยกรรม มีความปิดทึบ โครงสร้างของบันไดที่เดินขึ้นจากชั้น 5 ไปชั้น 6 ที่เป็นสวนสัตว์มีความคลาสสิกระดับที่ว่าหาชมยากมากๆ (กระเบื้องยังเป็นกระเบื้องยางอ่ะ…) ด้านบนมีรูปของอดีตบุคคลสำคัญของไทยและต่างชาติที่เคยมาเยือนสวนสัตว์พาต้า ติดไว้อยู่ตามมุมเสา พร้อมระบุปีที่ถ่ายไว้ชัดเจนประหนึ่งจดหมายเหตุประจำพาต้า นอกจากนี้ด้านบนยังมีร้านอาหารขายไส้กรอก ไข่เจียว เครื่องดื่มไว้บริการอยู่ด้วย ความคลาสสิคและความขลังของสถานที่นี่มาเต็ม ถ้าคุณสามารถจินตนาการ ‘กลิ่น’ ของความเก่าได้ คุณจะรู้ได้ทันทีว่ามันมีมนต์ขลังแค่ไหน โซนจัดแสดงสัตว์ชั้น 6 เป็นชั้นที่มีงูออกมา สำหรับโซนจัดแสดงสัตว์นั้นมีการแบ่งโซนออกไปตามประเภทของสัตว์ สำหรับชั้น 6 นั้นเป็นโซนสัตว์เลื้อยคลาน สัตว์หากินกลางคืน แมลง และสัตว์น้ำ กรงส่วนใหญ่จะเป็นกระจก และมีสัตว์ไม่ค่อยเยอะแล้ว บางส่วนเป็นกรงเปล่า สัตว์อาจถูกย้ายไป หรืออาจจะเสียชีวิตไปแล้วก็ได้ จากการเดินสำรวจชั้นนี้เราพบว่าสัตว์ที่เราเจอเยอะที่สุดแบบว่าน่าจะเกินครึ่งของจำนวนสัตว์ทั้งหมดในชั้นนี้ก็คือ…งู งูเพียบเลย แล้วไม่ใช่ตัวเล็กด้วยนะ ตัวใหญ่ๆ ทั้งนั้น ใครที่ไม่ชอบงู แนะนำว่าเลี่ยงไปเดินตรงอื่นเลย แต่ถ้าใครชอบงูมาดูที่นี่ได้ (เรากลัวงูมากเลยไม่ถ่ายมาเยอะ…กลัว) แล้วบรรยากาศด้านบนตกแต่งธีมปราสาทขอม ดูรกๆ น่ากลัวๆ เหมือนจะมีงูออกมาได้ตลอดเวลาจริงๆ แต่ไม่มีงูออกมา (พิมพ์อยู่นี่ยังขนลุกเลย) ส่วนโซนสัตว์กลางคืนจะซ่อนอยู่ในหลืบต้องมองหาดีๆ ถึงจะเจอสัตว์ซ่อนอยู่ ซึ่งเราก็มองหาไม่ค่อยเห็นเจอแต่กรงเปล่าๆ เลยไม่รู้ว่ามันซ่อนตัวอยู่หรือมีแต่กรงเปล่าจริงๆ สุดท้ายคือโซนแมลงจะตั้งอยู่ระเบียงด้านนอก ส่วนใหญ่เหลือแต่กรงเปล่าๆ แทบไม่เหลือแมลงแล้ว บางกรงก็เห็นมีแมลงอยู่แต่น่าจะเป็นแมลงตามธรรมชาติ ไม่ใช่แมลงที่ตั้งใจจะจัดแสดง นอกจากนี้ยังมีซากกระเบนราหูยักษ์ตัวโคตรใหญ่มากสตาร์ฟไว้อยู่ ความใหญ่ของมันนั้นตั้งแต่หัวจรดหางมีขนาดเกิน ‘เดอะร็อค’ แน่นอน และมีข้อมูลเขียน (เขียนด้วยมือ…เวรี่คลาสสิก) ไว้ว่ากระเบนราหูตัวนี้จับได้ที่แม่น้ำเจ้าพระยาเกือบ 30 ปีที่แล้ว หากเป็นเมื่อก่อนจุดนี้น่าจะเป็นอีกมุมที่คนมาถ่ายภาพด้วยเยอะสุดพอๆ กับกรงงูหลามยักษ์แน่นอน แต่ตอนนี้กระเบนยักษ์ตั้งอยู่แบบเหงาๆ ข้างๆ รูปงูยักษ์กินคน… โซนจัดแสดงสัตว์ชั้น 7 ที่มี ‘บัวน้อย’ อยู่ ชั้นบนสุดของพาต้าปิ่น เป็นดาดฟ้าที่ดัดแปลงเป็นสวนสัตว์กลางแจ้ง ด้านบนมีทั้งนก แพะ หมูแคระ กระต่าย หมาไน (เห็นอยู่ตัวเดียวเหงาๆ) นกฟามิงโก้ (เดินไปมาอย่างอิสระมาก) ลิงแชมเปนซี (น้องปรบมือได้ด้วยโคตรเก่ง) ชะนี และไฮไลท์ประจำสวนสัตว์พาต้าคือ ‘บัวน้อย’ กอริลล่าเพศเมีย ที่ถูกส่งมาจากเยอรมันตั้งแต่ปี 2535 กับคู่ของมัน แต่คู่ของบัวน้อยตายไปแล้ว มันจึงอยู่ตัวเดียวมานาน บัวน้อยถูกซื้อมาในราคา 3 ล้านบาท และมาอยู่ในสวนสัตว์ตั้งแต่มันอายุ 3 ขวบ ในยุคนั้นทุกคนตื่นเต้นกับกอริลล่า คู่นี้มาก ถามว่าตื่นเต้นแค่ไหน ให้ลองนึกภาพตอนที่คนเราเคยเห่อ ‘ช่วงช่วง’ กับ ‘หลินฮุ่ย’ นั่นแหละ ปัจจุบันบัวน้อยอายุ 30 ปี และยังคงมีสุขภาพที่แข็งแรง วันที่เราไปพาต้า เราเห็นการให้อาหารบัวน้อยพอดี ซึ่งในแต่ละมื้ออาหารที่บัวน้อยกินก็จะมีผลไม้ ไข่ต้ม และนมกล่อง ซึ่งพี่เลี้ยงจะให้นมบัวน้อยทั้งกล่อง ตอนแรกก็งงว่าแล้วมันจะกินยังไง ปรากฎว่าบัวน้อยกินนมกล่องโชว์ด้วยการกัดกล่องแล้วบีบนมใส่ปากโชว์เราเลย ส่วนพฤติกรรมของบัวน้อยคือเดินเล่นไปเรื่อยๆ ในกรงบ้าง เล่นกับชิงช้าบ้าง วนไปวนมาน่าเอ็นดู ที่น่าสนใจคือประเทศไทยมีบัวน้อย เป็นกอริลล่าตัวสุดท้ายด้วย การเดินชมชั้น 7 จะสามารถเดินวนเป็นวงกลมได้โดยเริ่มจากชมโซนลิงก่อน จากนั้นจะเข้าสู่โซนกรงนก และวนมาจนถึงทางลงไปชั้น 6 อีกรอบนึง บรรยากาศชั้นดาดฟ้าถือว่าทำออกมาได้ดีที่เดียว แต่ก็มีความแอบเหงาอยู่บ้าง เพราะในวันที่คนไม่ได้ขึ้นมา พื้นที่บนชั้นนี้ก็จะมีแต่สัตว์ และเจ้าหน้าที่ของสวนสัตว์เพียงไม่กี่คนที่เฝ้าอยู่ กิจกรรมการแสดงพิเศษทุกวันหยุด ชั้น 6 จะมีเวทียกสูงขึ้นมาจากพื้นไม่มาก และทุกวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ และนักขัตฤกษ์ จะมีการแสดงพิเศษทั้งละครลิงประกิตโชว์ ซึ่งเป็นคณะละครลิงชื่อดังในอดีต สลับกับโชว์กายกรรมของคนสลับกันไป ในวันที่เราแวะไปเที่ยวนั้น เราเจอการแสดงกายกรรมพอดี ซึ่งก็เป็นโชว์ที่ดูแล้วเพลินมากๆ แม้จะเคยเห็นมาแล้วจากหลายคณะก็ตาม แต่พอไปชมสดๆ และเห็นการเอนเตอร์เทรนผู้ชมจากนักแสดง แม้คนดูจะไม่มาก แต่เราเห็นความตั้งใจ เท่านี้เราก็เอาใจช่วยแล้ว ที่แน่ๆ คือเด็กๆ ชอบเลยแหละ บ้านใครอยู่ฝั่งธนฯ แวะพาลูกมาดูได้ บัตรเข้า 50 และ 80 บาทอยู่ได้ทั้งวัน สมัยที่สวนสัตว์พาต้า เปิดใหม่ที่นี่ไม่เสียค่าเข้าชมเลย ตอนหลังมีการเก็บเงินค่าผ่านประตูเป็นในอัตราเด็ก 5 บาท และผู้ใหญ่ 10 บาท ก่อนที่จะมีการปรับราคามาเรื่อยๆ ตามสภาพเศรษฐกิจ โดยอัปเดทล่าสุด ราคาบัตรเข้าชมอยู่ที่ เด็ก 50 บาท และผู้ใหญ่ 80 บาท รายได้ทั้งหมดจะถูกนำไปสมทบทุนค่าอาหารสัตว์ และค่าบริหารจัดการในส่วนของสวนสัตว์ต่อไป แน่นอนว่าด้วยจำนวนผู้ชมคงไม่สามารถครอบคลุมค่าใช้จ่ายของพาต้า ได้หมดแน่ๆ ดังนั้นทางเจ้าของสวนสัตว์ก็น่าจะต้องนำเงินจากส่วนอื่นมาบริหารจัดการสวนสัตว์ (แค่อาหารบัวน้อยก็เดือนละ 10,000 บาทแล้ว ยังไม่รวมอาหาร ยารักษาโรค และค่าจ้างคนดูแลอีก) ด้วยราคาเท่านี้สำหรับเราถือว่าคุ้มไหม…คำตอบคือเป็นจำนวนเงินที่คุ้มค่ากับการได้เข้าไปย้อนยุคกลับสู่เมืองไทยสมัยปี 2526 อีกครั้ง เนื่องจากตอนนี้สถานที่ในเมืองไทยที่มีคุณค่าในเชิงประวัติศาสตร์ที่เราพอจะตามได้ทันนั้นค่อยๆ หายไปมากขึ้นทุกที และพาต้า คือหนึ่งในสถานที่นั้นที่ยังคงยืนหยัดอยู่โดยไม่รู้ว่าจะหายไปเมื่อไหร่
