หลายครั้งเวลาเราเห็นเพื่อนโพสต์ภาพไปต่างประเทศ หรือตั้งสเตตัสว่ากำลังจะไปต่างประเทศ สิ่งที่เราพบเห็นได้จากคอมเมนต์ก็คือการ ‘ฝากซื้อของ’ บางคนก็คอมเมนท์แบบเล่นๆ ขอไปที บางคนจริงจังหาภาพมาแปะให้เสร็จสรรพ บอกพิกัดพร้อม แต่ที่ไม่พร้อมคือไม่ฝากเงิน อย่างไรก็ตามการฝากเพื่อนที่ไปต่างประเทศซื้อของนั้นเป็นประเด็นที่ถกเถียงเหมือนกันว่าควร หรือไม่ควร ฝ่ายที่บอกว่าควรก็ให้เหตุผลว่าเขาไม่มีโอกาสได้ไปแค่ฝากซื้อของหน่อยไม่ได้เหรอไงโด่ววว ขณะที่ฝ่ายที่เข้าใจก็มีเหตุผลว่าเพราะอะไร และนี่คือเหตุผลที่อยากจะบอกว่าทำไม ถึงไม่ควรฝากเพื่อนที่ไปต่างประเทศซื้อของถ้าไม่จำเป็น เพื่อนลำบากตามหาของให้ การตามหาของที่เพื่อนฝากซื้อนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แม้คนฝากจะส่งภาพทุกมุมของที่ฝาก บอกพิกัดสถานที่ซื้อแบบเสร็จสรรพ ขาดแค่อย่างเดียวคือพาไปซื้อด้วยกันเท่านั้น แต่ก็ใช่ว่าจะสามารถทำให้ไปซื้อได้ง่ายขึ้น เพราะบางทีเพื่อนที่โดนฝากไปซื้อของก็ใช่ว่าจะไปในจุดที่คุณต้องการ บางทีเขาไปเที่ยวที่อื่นไง แต่ก็ต้องจำใจแวะหาซื้อของที่คุณฝากให้อย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะซื้อได้หรือซื้อไม่ได้ก็เสียเวลาอยู่ดี เพื่อนต้องเสี่ยงน้ำหนักกระเป๋าเกิน บางคนอาจจะคิดว่าฝากซื้อรองเท้า กระเป๋า ของเล่น หรือเลนส์กล้องแค่อย่างเดียวมันจะไปหนักจนน้ำหนักกระเป๋าทะลุเลยเหรอ แต่…อย่าลืมสิครับว่าเขาไปต่างประเทศ สัมภาระที่เขาแบกไปก็เยอะอยู่ แล้วเขาเองก็ต้องซื้อของที่ตัวเองอยากได้อยู่แล้ว ดังนั้นน้ำหนักเขาก็ต้องคำนวนมากแล้วว่าซื้อแค่ไหนไม่เกิน แต่ถ้าบังเอิญมีเพื่อนฝากซื้อของมาอีก คราวนี้ต้องมานั่งเดาเลยว่าจะเกินไหม ถ้าเกินขึ้นมาใครจะจ่ายล่ะถ้าไม่ใช่เพื่อนของคุณ เพื่อนอาจต้องออกเงินให้ก่อน บางคนฝากซื้อของแบบลิสต์มายาวเป็นหางว่าวเลย แต่จบประโยคด้วยคำว่า “ออกไปก่อนนะ เดี๋ยวถึงไทยแล้วจ่ายให้” คำถามคือเพื่อนเตรียมเงิน เคลียร์บัตรเครดิตไปเพื่อตัวเองคนเดียวแน่นอน ไม่น่าจะเตรียมเงินไปเผื่อแผ่ให้เพื่อนที่ฝากซื้อของแน่ๆ ดังนั้นถ้าฝากซื้อของแล้วไม่ฝากเงินอีกนี่มองมุมไหนเพื่อนก็ต้องลำบากเจียดงบมาซื้อให้ก่อน ยอมสละวงเงินในบัตรให้ชั่วคราว ยกเว้นว่าเพื่อนจะมีวงเงินในบัตรสักสองล้าน แบบนี้คงไม่ลำบากเท่าไหร่ เพื่อนติดต่อกับคนฝากไม่ได้ ในจังหวะที่เพื่อนของคุณเจอของที่ฝากซื้อ แต่ต้องการคำยืนยันว่าจะเอาจริงๆ ใช่ไหม บางครั้งการติดต่อสื่อสารก็เป็นปัญหา บางทีทักไลน์ไปว่าเอาชัวร์ไหมเจอแล้ว พร้อมถ่ายรูปย้ำให้ดู แต่เพื่อนไม่ตอบทักทีจะซื้อเลยก็ไม่แน่ใจ เกิดเพื่อนเปลี่ยนใจไม่เอาแล้วก็ซวยสิ บางทีกว่าจะตอบอีกทีก็สามชั่วโมงซึ่ง…ไม่ทันแล้วเว้ย เดือดร้อนต้องกลับไปซื้อให้อีกรอบ เพื่อนอาจโดนภาษี สมมติว่าเพื่อนคุณสามารถยอมเสียเวลาไปตามหาของที่คุณต้องการมาจนเจอ ยอมซื้อน้ำหนักเพิ่มเพื่อให้ยัดของฝากกลับมาได้ สามารถสำรองจ่ายให้ก่อนได้ และยอมที่จะกลับไปซื้อของให้คุณใหม่ได้ แต่ท้ายที่สุดอุปสรรคที่เพื่อนคุณต้องเจอก็คือภาษี ซึ่งเราคงไม่ต้องบอกจุดจบใช่ไหมว่าจะต้องเจออะไรถ้าโดนภาษีนำเข้า รับรองกระเป๋าบาน แล้วแบบนี้ใครจะช่วยเพื่อนรับผิดชอบล่ะ? เพื่อนบางคนก็ดี๊ดี ของที่ตัวเองฝากซื้อโดนภาษี แพงกว่าเดิมก็พาลขอเงินคืนเฉยเลย
