เราอยู่ในยุคที่ทุกอย่างถูกย่อยและทำให้ง่ายต่อการดำรงชีวิตมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อสื่อสารที่ทำได้ผ่านแค่การพิมพ์ไลน์ จะเดินทางไปไหนก็จิ้มเอาจากแอปก็จะมีรถมารับถึงที่ หรือหากอยากจะกินอาหารจากร้านดัง เพียงแค่กดไม่กี่ขั้นตอนก็มีมาเสิร์ฟอยู่ตรงหน้า… แต่ทำไมในยุคที่อะไรมันง่าย ความรักและความสัมพันธ์ของคนในยุคนี้กลับยุ่งยากซับซ้อนขึ้นทุกที? รูปแบบความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปในยุคสมาร์ทโฟน “เราคงไม่สามารถนิยามความรักให้ออกมาถูกใจใครทุกคนได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เรามองเห็นก็คือรูปแบบความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปในยุคสมัยของสมาร์ทโฟน..” คนในยุคสมัยก่อนมักจะลงหลักปักฐานกับคนที่อาศัยอยู่ในละแวกเดียวกัน (อย่างเช่น นายแม้นกับนางเมี่ยง ที่บ้านอยู่ถนนบรรทัดทอง เหมือนกัน) ซึ่งเหตุผลอาจเป็นเพราะในยุคสมัยนั้นการติดต่อสื่อสารยังทำได้ไม่ดีเท่ายุคนี้ ที่ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันข้ามทวีป ก็ยังรู้จักและติดต่อกันได้ลื่นปรื้ดเหมือนอยู่บ้านใกล้เรือนเคียง ถ้าให้คนยุคก่อนมองพวกเราในสมัยนี้ คงรำคาญกับความรักและความสัมพันธ์ที่ยุ่งยากของเราเหลือเกิน เรามองหาความรักที่ Perfect เกินไป (กลายเป็น Perfectionist กันทุกคน) อาจเพราะเรามัวแต่คิดว่าความสัมพันธ์ทุกครั้งจะต้องเป็นสิ่งที่ตรงกับความคาดหวัง(ที่สูงยิ่งกว่าสวรรค์ชั้นสูงสุดของแดนสุขาวดี) เรามีโอกาสทำความรู้จักกับคนต่างๆ ได้มากขึ้น แต่เรากลับตกลงปลงใจกันได้ยากขึ้น เรามีตัวเลือกบนความสัมพันธ์เยอะขึ้นและมัวแต่คิดว่า มีประตูอีก 8 บานให้ลองเปิดเข้าไป กลับกันถ้าเป็นคนสมัยก่อน เมื่อเห็นประตูที่ถูกใจแล้วก็คงจะกระโจนรีบเปิดเข้าไปทันที บริบททางสังคม กับความสัมพันธ์สมัยใหม่ “จริงๆ ไม่เชิงว่ารูปแบบความรักเปลี่ยนไปเพราะสมาร์ทโฟน แต่บริบทต่างๆ ทางสังคมก็มีส่วนเกี่ยวข้องเช่นกัน” สมัยก่อน ผู้หญิงยังเป็นเพศที่เป็นรองผู้ชายอยู่มาก การจะได้ออกมาใช้ชีวิตนอกเหนือจากบ้านของพ่อ-แม่นั้น ก็คือการแต่งงาน.. จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนสมัยก่อนอาจจะแต่งงานเร็วกว่าปัจจุบัน และบางครั้งก็ไม่ได้เรื่องเยอะว่าจะต้องเป็นคู่ที่ลงตัว แค่ได้ยินจังหวะหายใจของอีกฝ่ายก็เกิดความรู้สึกโรแมนติกอะไรแบบนั้น คนสมัยนี้เราใช้เวลาในการค้นหาตัวเองมากขึ้น เราโฟกัสกับการหาสิ่งที่ชอบ งานที่ถูกใจ รวมไปถึงภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จในชีวิต เรื่องความสัมพันธ์ที่ชัดเจน และการลงหลักปักฐานแต่งงานเลยกลับเป็นเรื่องรองลงไป และนอกจากการค้นหาสิ่งที่ถูกใจ คนรักที่ถูกใจก็เป็นอีกสิ่งที่เราคาดหวังจะได้เจอ เราเลยไม่ผูกมัดตัวเองกับใครจนกว่าจะแน่ใจว่านี่แหละ..คนที่ฉันใฝ่ฝัน ความสัมพันธ์ของหลายๆ คนเลยยังเป็นเหมือนการเดินทางไปประเทศต่างๆ ที่ชอบ ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าประเทศที่ชอบที่สุด อาจเป็นประเทศแรกที่ได้ไปมาก็ได้ เรามีความสัมพันธ์ที่ง่ายเหมือนการโหลด Application “สมาร์ทโฟนของเรามีความจุจำกัด เวลาความจำเริ่มจะเต็ม เราก็แค่ลบ App ทิ้งแบบไม่ต้องลังเลใจ.. เหมือนกับความสัมพันธ์สมัยนี้ที่ไม่ถูกใจเมื่อไหร่ ก็ตัดฉับทิ้งได้เลย ไม่ต้องเสียใจ(คนลบนะที่ไม่เสียใจ)” เราอยู่ในยุคที่ผิวเผินเหลือเกิน เรารู้จักกันผ่านการ Swipe left ในแอป Tinder เราติดต่อและสานความสัมพันธ์กันผ่าน Line เรากดไลค์ให้กันผ่านทางเฟสบุค และลงรูปที่คิดว่าจะสื่อถึงกันผ่านทาง Instagram / แน่นอนว่าต้องมีคู่รักตัวอย่างที่เกิดจากความสัมพันธ์แบบนี้ แต่จะมีสักกี่คู่ที่เวิร์ค และอีกกี่คู่ที่เกิดความซับซ้อนเหลือเกิน เราตื่นเต้นและอยากจะโหลดแอปใหม่ๆ มาลองใช้งาน แต่ไม่นานแอปนั้นก็จะหมดประโยชน์และถูกเราลบทิ้งแบบไม่ลังเลใจ.. มันคล้ายกับความสัมพันธ์ของคนบางคู่ที่เราเจอคนใหม่ๆ ง่ายเหลือเกิน และหากเราเผลอไผลไปนิดเดียว แอปใหม่ที่เราเจอก็เข้ามาแทนที่แอปเก่าที่เราเคยตื่นเต้นได้อย่างแนบสนิท หรือจริงๆ เราแค่กำลังกลัวการตกหลุมรัก ? “เราอยากมีใครสักคนจับมือเดินเคียงคู่กันไป แต่กลับระแวงอยู่ในใจว่ามือคู่นั้นจะย้อนกลับมาทำให้ใจต้องบอบช้ำ” ในยุคที่ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เราใช้ชีวิตที่คาดเดาได้ และเป็นไปตามแผนที่เราวางไว้ เราเลยยิ่งกลัวว่าระบบชีวิตเราจะต้องเจ๊งเพียงเพราะเรา ‘ตกหลุมรัก’ แต่หากเรามัวแต่กลัวก็เหมือนกับคนที่จะว่ายน้ำไม่เป็นไปตลอดชีวิต เพราะเพียงแค่ปล่อยห่วงยางทิ้งก็กลัวเสียแล้ว.. ลองจมน้ำกันซักทีเผื่อจะว่ายน้ำแข็งขึ้น เรากลัวการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นกับชีวิต ที่มีคนอีกคนเพิ่มมา ทั้งเวลาที่จะต้องแบ่งมา หรืออาหารที่จะต้องทาน น้ำหนักที่จะเพิ่มขึ้น รวมถึงสถานะ In relationship ด้วยก็เช่นกัน แต่พอมาลองคิดดูจริงๆ แล้ว ที่ความสัมพันธ์ของคนสมัยนี้มันซับซ้อนเหลือเกิน หรือจะเป็นเพราะเรากำลังเห็นแก่ตัวกันอยู่ล่ะ? เรากลัวที่จะต้องเลิกเป็นโสด ที่จะต้องแชร์สิ่งต่างๆ ทัศนคติ รวมถึงเราอาจไม่ได้อยากให้ใครรู้จักตัวเรามากขนาดนั้น เราอาจจะแค่อยากมีฟีลลิ่งของความรัก แต่เราไม่ได้อยากจะมีความสัมพันธ์จริงๆ ซะหน่อย /ฝากไว้ให้คริสสส ขอบคุณที่มาและแรงบันดาลใจจาก : www.huffingtonpost.com , www.thedatereport.com และหนังสือ Modern Romance by Aziz Ansari
